فرارو- نتایج این مطالعه اخیرا نشان داده است که بدن شما پروتئین بزرگی است که بوی بدی را برای پشه های گرسنه ایجاد می کند.
به رابل فرارو به نقل از پست واشترانگون، برخی از افراد برای پشه ها مغناطیسی هستند و مخلوط وسوسه انگیزی از مواد شیمیایی را پراکنده می کنند که حشرات مقاوم را دعوت می کند تا روی آنها بنشینند و تغذیه کنند.
محققان دانشگاه راکفلر در نیویورک دریافتند افرادی که سطح بالاتری از اسیدهای خاص روی پوست خود دارند، 100 برابر پشه ماده Aedes aegypti (نوعی پشه مسئول انتشار بیماری‌هایی مانند دانگ، چیکونگونیا، تب زرد و زیکا).
یافته‌های این تحقیق که در مجله Cell منتشر شد، می‌تواند منجر به تولید محصولات جدیدی شود که بوی خاص انسان را پوشانده یا تغییر می‌دهد، یافتن خون انسان را برای پشه‌ها سخت‌تر می‌کند و به طور بالقوه از گسترش بیماری جلوگیری می‌کند. جف ریفل، استاد دانشگاه واشنگتن و متخصص پشه که در این مطالعه شرکت نکرده است، می‌گوید: بیماری‌های منتقل شده توسط پشه‌ها سالانه حدود 700 میلیون نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهند و کارشناسان انتظار دارند این تعداد با افزایش دمای جهانی افزایش یابد. “
پشه های A.aegypti در آب و هوای گرمسیری یا نیمه گرمسیری زندگی می کنند، اما این حشره اکنون در تمام طول سال در مناطق و بخش هایی از کالیفرنیا تولید مثل می کند.
ما فقط با نفس کشیدن به پشه ها نشان می دهیم که حضور داریم. پشه های ماده برای نیش زدن و مکیدن خون ساخته شده اند، زیرا بدون خون پروتئین کافی برای تولید مثل ندارند. در نتیجه، شما مانند یک غول پروتئینی برای حشرات هستید. این روشی است که می توانند در یک دقیقه معادل 68 کیلوگرم غذا بخورند و سپس از آن برای تولید مثل استفاده کنند.
دانشمندان قبلا می دانستند که پشه ها برخی از افراد را به دیگران ترجیح می دهند، اما دلیل آن به طور کامل شناخته نشده بود. کارشناسان کشف کرده‌اند که به نظر می‌رسد افراد در دوران بارداری یا پس از نوشیدن چند آبجو برای پشه‌ها جذاب‌تر هستند و این منجر به تحقیقات بیشتر در مورد اینکه آیا پشه‌ها می‌توانند جذب بوی خاصی شوند یا خیر، شده است.
و آزمایشگاه او در دانشگاه راکفلر در تلاش است تا دریابد که چرا برخی از افراد بوی پشه A.aegypti را بهتر از دیگران می دهند.
خوشبختانه برای انجام این آزمایش هیچ کس مجبور نبود در اتاق زیر شیروانی بنشیند. در عوض، محققان بوهای طبیعی را از پوست افرادی که جوراب نایلونی روی بازوهای خود پوشیده بودند جمع آوری کردند. آنها جوراب ها را به قطعات 5 سانتی متری برش دادند و دو تکه پارچه را در یک جعبه پلاستیکی شفاف پشت و درب گذاشتند که ده ها پشه در آن اطراف پرواز می کردند. سپس محققان تله را باز کردند و حشرات تصمیم گرفتند اول یا دوم در جهت جوراب های پشت حرکت کنند.
ویشال می‌گوید، سپس محققان هر بار که حشره‌ای به الگوی خاصی کشیده می‌شد، امتیازهایی را مانند امتیازات در یک بازی بسکتبال می‌شمردند. یکی از نمونه ها که «موضوع 33» نام داشت با عنوان علاقه حشرات ظاهر شد. ویشال می گوید: سوزه بازی را با 33 صد دور برد.
البته، افرادی مانند Sujeh از طریق سبوم (ماده چربی تولید شده توسط غدد چربی که لیپیدها را به سطح پوست می رسانند) روی پوست خود یک پوشش مومی با سطوح بالاتری از 33 ترکیب به نام اسید کربوکسیلیک تولید می کنند. سپس سبوم توسط میلیون ها میکروارگانیسم مفید خورده می شود که کلون هایی از اسید کربوکسیلیک را روی پوست ما ایجاد کرده اند. ویشال می گوید که این اسید در مقادیر زیاد می تواند بویی شبیه بوی پنیر یا پاهای بد ایجاد کند. همچنین به نظر می رسد که این امر باعث جذب پشه های ماده برای شکار خون انسان می شود.
او می گوید قابل توجه است که جوراب های نایلونی استفاده شده در این مطالعه در واقع بوی عرق نمی دادند. پشه ها به شدت به بوی انسان حساس هستند و عطر یا عطر نمی تواند پوششی برای پنهان کردن این بو باشد.
ویشال می‌گوید: «این آزمایش در طول سه سال انجام شد و همان افراد بدون توجه به آنچه در آن روز می‌خوردند یا شامپوی خود را عوض می‌کردند، با واکنش مشابهی نسبت به پشه‌ها مواجه شدند. اگر امروز یک پشه آهنی هستید، سه سال بعد شما نیز یک پشه آهنی خواهید بود.”
این مطالعه پاسخی نداد که چرا برخی از افراد بیشتر از دیگران کربوکسیلیک اسید روی پوست خود دارند. با این حال، ویشال می گوید که ترکیب میکروبیوم پوست برای هر فرد منحصر به فرد است.
وی می افزاید: هرکسی روی پوست خود باکتری دارد. برخی از تفاوت های مغناطیسی در حشرات که در اینجا مشاهده می کنیم ممکن است به سادگی تفاوت در انواع باکتری ها باشد.
در حالی که کربوکسیلیک اسید به وضوح در این مطالعه نقش ایفا می کند، هیچ “مواد تشکیل دهنده منحصر به فردی” وجود ندارد که پشه ها را جذب کند. احتمالاً یک کوکتل یا مخلوطی از اجزای مختلف وجود دارد که این پیام را به پشه منتقل می کند تا وارد خانه شود و نیش بزند. پشه یک آهنربای چند وجهی است که از سیگنال های مختلفی استفاده می کند. کربوکسیلیک اسید بخش مهمی است، اما نه تنها بخش. برای فردی که نمی‌خواهد پشه گزیده شود، توصیه می‌شود دوش بگیرد تا تمام این ترکیبات آبکی که روی پوست بویژه اطراف پا وجود دارد با بویی که بستگی به خود فرد دارد. کاهش.
ویشال می‌گوید که احتمالاً در آینده نحوه دستکاری بوهایی که از پوست و احتمالاً از باکتری‌های ساکن روی آن نشات می‌گیرد، کشف خواهد شد. به عنوان مثال، دانشمندان ممکن است بتوانند یک کرم پروبیوتیک برای پوست ایجاد کنند که می تواند جذابیت فرد را برای حشرات کاهش دهد.
ویشال می گوید: تنها زمانی که بفهمید چه چیزی باعث می شود افراد به آهن ربا تبدیل شوند، می توانید راه هایی برای جلوگیری از آن پیدا کنید و آن را در نظر بگیرید.
