سلمان رشدی روز شنبه پس از جراحات جدی در یک حمله چاقو در بیمارستان بستری شد که با شوک و خشم بسیاری از جهان همراه با ادای احترام و ستایش از نویسنده برنده جایزه که بیش از 30 سال به خاطر او با تهدید به مرگ روبرو شده بود، در بیمارستان بستری شد. رمان “آیات شیطانی”.
اندرو ویلی، نماینده وی، عصر جمعه گفت، رشدی، 75 ساله، از کبد آسیب دیده، اعصاب بازو و چشمش بریده شده و در دستگاه تنفس مصنوعی قرار داشت و قادر به صحبت کردن نبود. رشدی احتمالاً چشم آسیب دیده را از دست می داد.
به گفته مقامات، هادی مطر، مهاجم ادعایی رشدی، روز شنبه برای رسیدگی به اتهامات سوء قصد به قتل و حمله به دادگاه محاکمه شد. پیامی با وکیلش گذاشته شد که در پی اظهار نظر بود.
نویسندگان، فعالان و مقامات دولتی این حمله را محکوم کردند و به شجاعت رشدی به دلیل حمایت طولانی مدت از آزادی بیان، علیرغم خطراتی که برای امنیت او وجود داشت، اشاره کردند.
ایان مک ایوان، نویسنده و دوست دیرینه رشدی، او را «مدافع الهام‌بخش نویسندگان و روزنامه‌نگاران تحت تعقیب در سراسر جهان» نامید، و کال پن، بازیگر و نویسنده، او را الگوی «برای یک نسل کامل از هنرمندان، به‌ویژه بسیاری از ما در جهان» نامید. دیاسپورای جنوب آسیا که نسبت به آنها صمیمیت باورنکردنی نشان داده است.»
ماتر، 24 ساله، پس از حمله به مؤسسه Chautauqua، یک مرکز آموزشی غیرانتفاعی و عقب نشینی که قرار بود رشدی در آن سخنرانی کند، دستگیر شد.
مقامات گفتند که ماتار اهل فیرویو، نیوجرسی است. شهردار روستا، علی تهفه، به آسوشیتدپرس گفت: او در ایالات متحده از پدر و مادری لبنانی متولد شد که از یارون، یک روستای مرزی در جنوب لبنان مهاجرت کردند.
رشدی، اهل هند است که از آن زمان در بریتانیا و ایالات متحده زندگی می کند، به دلیل سبک نثر سورئال و طنز خود شناخته شده است، که با رمان برنده جایزه بوکر خود از سال 1981، “بچه های نیمه شب” شروع شد، که در آن به شدت از هند در آن زمان انتقاد کرد. نخست وزیر، ایندیرا گاندی
«آیات شیطانی» پس از انتشار در سال 1988 با تهدیدهای مرگ مواجه شد و بسیاری از مسلمانان در میان مخالفت‌های دیگر، دنباله رویایی بر اساس زندگی پیامبر اسلام را توهین به مقدسات می‌دانستند. کتاب رشدی قبلاً در هند، پاکستان و جاهای دیگر ممنوع و سوزانده شده بود، پیش از آن که آیت‌الله العظمی روح‌الله خمینی در سال 1989 فتوای یا فرمانی را صادر کرد و خواستار مرگ رشدی شد.
خمینی در همان سالی که این فتوا را صادر کرد از دنیا رفت که به قوت خود باقی است. آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر کنونی ایران، هرگز فتوایی مبنی بر پس گرفتن این فرمان صادر نکرد، اگرچه ایران در سال‌های اخیر بر نویسنده تمرکز نکرده است.
بازرسان در تلاش بودند تا مشخص کنند که آیا ضارب که یک دهه پس از انتشار “آیات شیطانی” به دنیا آمده، به تنهایی عمل کرده است یا خیر.
دولت تئوکراتیک ایران و رسانه های دولتی آن هیچ دلیل منطقی برای این حمله قائل نشدند. در تهران، برخی از ایرانیانی که با آسوشیتدپرس مصاحبه کردند، حمله به نویسنده‌ای را ستایش کردند که معتقدند ایمان اسلامی را خدشه‌دار می‌کرد، در حالی که برخی دیگر نگران بودند که این حمله باعث انزوای بیشتر کشورشان شود.
یک خبرنگار AP شاهد بود که مهاجم روی صحنه با رشدی روبرو شد و در زمان معرفی نویسنده 10 تا 15 ضربه به او زد. دکتر. مارتین هاسکل، پزشکی که در میان کسانی بود که برای کمک شتافتند، زخم رشدی را “جدی اما قابل بهبود” توصیف کرد.
مدیر رویداد، هنری ریس، 73 ساله، یکی از بنیانگذاران سازمانی که به نویسندگانی که تحت آزار و اذیت قرار دارند، اقامت می دهد، نیز مورد حمله قرار گرفت. پلیس گفت که ریس از ناحیه صورت آسیب دید و تحت درمان قرار گرفت و از بیمارستان مرخص شد. او و رشدی قصد داشتند در مورد ایالات متحده به عنوان پناهگاهی برای نویسندگان و دیگر هنرمندان در تبعید صحبت کنند.
یک سرباز ایالتی و یک معاون کلانتر شهرستان برای سخنرانی رشدی منصوب شدند و پلیس ایالتی گفت که این سرباز دستگیر شده است. اما پس از حمله، برخی از بازدیدکنندگان قدیمی مرکز این سوال را مطرح کردند که چرا با توجه به تهدیدهای رشدی و جایزه ای که بیش از 3 میلیون دلار به هر کسی که او را کشته است، تدابیر امنیتی شدیدتری برای این رویداد وجود ندارد.
مایکل هیل، رئیس مؤسسه، گفت که Matar، مانند سایر بازدیدکنندگان، مجوز ورود به محوطه 750 هکتاری مؤسسه Chautauqua را دریافت کرده بود.
خاخام چارلز ساونور در میان حدود 2500 نفر حاضر در حضور رشدی بود.
ضارب روی سکو دوید و شروع به کوبیدن او کرد. رشدی. در ابتدا می گویید “چه خبر است؟” و سپس در چند ثانیه کاملاً مشخص شد که او مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.” وی گفت که این حمله حدود 20 ثانیه به طول انجامید.
یکی دیگر از تماشاگران، کاتلین جیمز، گفت که مهاجم لباس مشکی پوشیده بود و ماسک سیاهی بر تن داشت.
در میان نفس نفس زدن، تماشاگران از آمفی تئاتر روباز بیرون رانده شدند.
این حمله با چاقو از شهر آرام چاوتاکوا به سازمان ملل منعکس شد و سازمان ملل با صدور بیانیه‌ای وحشت آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل را ابراز کرد و تاکید کرد که آزادی بیان و عقیده نباید با خشونت مواجه شود.
نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد بلافاصله به درخواست برای اظهار نظر در مورد حمله روز جمعه که یک بولتن خبری عصر تلویزیون دولتی ایران را هدایت کرد، پاسخ نداد. از کاخ سفید، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، این حمله را “مذموم” توصیف کرد و گفت که دولت بایدن برای رشدی آرزوی بهبودی سریع دارد.
پس از انتشار “آیات شیطانی”، اعتراضات اغلب خشونت آمیزی در سراسر جهان اسلام علیه رشدی که در هند در خانواده ای مسلمان به دنیا آمده بود و مدت هاست که خود را یک بی دین معرفی می کرد و زمانی خود را “یک ملحد تندرو تندرو” می خواند به راه افتاد. “
دست کم 45 نفر در شورش های مربوط به این کتاب کشته شدند، از جمله 12 نفر در شهر بمبئی زادگاه رشدی. در سال 1991، یک مترجم ژاپنی این کتاب با ضربات چاقو کشته شد و یک مترجم ایتالیایی از حمله با چاقو جان سالم به در برد. در سال 1993، ناشر نروژی کتاب سه گلوله خورد و جان سالم به در برد.
تهدید به مرگ و جایزه باعث شد رشدی تحت برنامه حفاظتی دولت بریتانیا مخفی شود که شامل یک نگهبان مسلح شبانه روزی می شد. رشدی پس از 9 سال انزوا ظهور کرد و با احتیاط حضورهای عمومی بیشتری را از سر گرفت و انتقاد صریح خود را از افراط گرایی مذهبی به طور کلی حفظ کرد.
رشدی در سال 2012 خاطراتی به نام «جوزف آنتون» درباره این فتوا منتشر کرد. این عنوان برگرفته از نام مستعار رشدی در زمان مخفی شدن است. او در طول یک سخنرانی در نیویورک در همان سال گفت که خاطرات منتشر شد که تروریسم واقعاً هنر ترس است.
او گفت: “تنها راهی که می توانید آن را شکست دهید این است که تصمیم بگیرید نترسید.”
موسسه Chautauqua، در حدود 55 مایلی (89 کیلومتری) جنوب غربی بوفالو در گوشه روستایی نیویورک، برای بیش از یک قرن به عنوان مکانی برای تأمل و راهنمایی معنوی خدمت کرده است. بازدیدکنندگان از ردیاب های فلزی عبور نمی کنند و تحت بررسی کیف قرار نمی گیرند. اکثر مردم درهای کلبه‌های صدساله خود را در شب باز می‌گذارند.
این مرکز به‌خاطر مجموعه سخنرانی‌های تابستانی‌اش که رشدی قبلاً در آن سخنرانی کرده است، شناخته شده است.
در یک شب بیداری، چند صد نفر از ساکنان و بازدیدکنندگان برای دعا، موسیقی و یک لحظه سکوت طولانی گرد هم آمدند.
مردی فریاد زد: “نفرت نمی تواند پیروز شود.”
(AP)
