نقد «آندو»: «جنگ ستارگان» شخصیت دیگو لونا را در پیش درآمد آرام «روگ وان» احیا می کند.

این صفحه به دلیل مغایرت با قوانین جمهوری اسلامی حذف شده است.

محتوای این صفحه به صورت غیر مجاز منتشر شده است.

سلب مسئولیت قانونی نسبت به تمام مطالب درج شده در این صفحه.

CNN
–

پیش درآمدی بر یک پیش درآمد، «اندور» لحن و نگاهی تلخ به جهان «جنگ ستارگان» می‌آورد، همان‌قدر که کهکشان دوردست جورج لوکاس، چشم‌انداز پاک‌شده «بلید رانر». با این حال، هر وعده‌ای که مستلزم آن باشد، عمدتاً در داستان‌سرایی ضعیف گم می‌شود، و اساساً آنچه را که یک پیش‌گفتار ۱۰ دقیقه‌ای فیلم می‌توانست در سه اپیزود اول بسط دهد.

Disney+ عاقلانه تصمیم گرفته است که پیش درآمد ۱۲ قسمتی «Rogue One» را با بازی دیگو لونا در نقش جاسوس Cassian Andor راه اندازی کند، با این سه قسمت که حس بهتری از چارچوب سریال نسبت به قسمت اول پرفراز و نشیب ارائه می دهد. با این حال، تا چهارم طول می کشد تا طرح داستان اصلی مورد توجه قرار گیرد و تا آن زمان، «اندور» قبلاً کمی به خروپف تبدیل شده است.

«آندور» که توسط تونی گیلروی فیلمنامه نویس باسابقه ساخته شده و اعتبار فیلمنامه «روگ وان» را دریافت کرده و در فیلمبرداری مجدد آن نقش آفرینی کرده است، با افتخار این واقعیت را در آستین خود می پوشاند که این سریال دیگری از «جنگ ستارگان» نیست که قصد دارد طرفداران را با فیلم های کوتاه شگفت زده کند. اگرچه تعدادی از آنها وجود خواهد داشت) یا اسباب بازی های مخمل خواب دار بفروشید. به نظر می رسد گیلروی بیشتر علاقه مند به گفتن یک نخ جاسوسی مختصر با یک جزء کپر است – به «تفنگ های ناوارون» فکر کنید، فقط با سفینه های فضایی، درویدها و گاه بیگانه ها.

با این حال، پیروی از مسیری کمتر پیموده شده، حرکت با سرعت بانتای مجروح را که در فلاش بک های دوران کودکی قهرمان داستان گرفتار شده است، توجیه نمی کند. این اپیزودهای اولیه به اندازه کافی برای متمایز کردن بازیگران در حال تغییر شخصیت‌های فرعی، گروهی که چیزی بیش از بی‌تفاوتی را تحریک نمی‌کنند، نمی‌کنند.

سرنوشت نهایی آندور از قبل مشخص شده است، بنابراین محور اصلی نمایش شامل بیان چگونگی جهش او از نفرت از امپراتوری و غرور خود به مبارزه با آن است.

استلان اسکارسگارد نقش اصلی را در این زمینه بازی می‌کند، حداقل در مراحل اولیه، و ژنو اوریلی در نقش Mon Mothma ظاهر می‌شود و نقشی را که در فیلم Rogue One بازی کرده بود، بازی می‌کند، اگرچه انتظار نداشته باشید که فوراً او را ببینید. .

در مورد امپراتوری، سازمان در این تجسم کمتر از سربازان خط مقدم به سیث ها می پردازد، گروهی که مشخصه آن جنگ داخلی بوروکراتیک و بیش از کمی بی کفایتی مدیران متوسط ​​است. در حالی که این یک پیام ذاتی در مورد دولت های توتالیتر، مانند بچه های خوب، می دهد، تعداد کمی از افراد بد تأثیر زیادی بر جای می گذارند.

وسعت کهکشان «جنگ ستارگان» و بازه‌های زمانی مختلفی که آن را اشغال می‌کند، بوم نقاشی را ایجاد می‌کند که می‌تواند انواع داستان‌ها را در خود جای دهد، شاید با توجه به ماهیت به هم پیوسته جهان آن، با سهولت بیشتری نسبت به برادران دیزنی‌اش در مارول. این به وضوح “The Mandalorian” یا “Obi-Wan Kenobi” نیست، با تمام آن لحظاتی که برای ترساندن طرفداران هاردکور طراحی شده است، و در تئوری، این خوب است.

مشکل این است که در ابتدا چیز کمی برای ایجاد شور و شوق در مورد “Andor” وجود دارد، که بیشتر شبیه یک آزمایش جذاب است که نشان می دهد Lucasfilm چگونه و کجا می تواند این پارامترها را تحت فشار قرار دهد و قالب را خم کند – در این مورد، با تولید چیزی که برابر با “ستاره” است. جنگ» سریال «جنگ ستارگان». برخلاف اکشن هیجان‌انگیز در «روگ وان»، این سریال آنقدر که به‌طور روشمند داستان را تنظیم می‌کند، سطح هیجان لازم برای حفظ چنین انحرافی طولانی را ارائه نمی‌کند.

از نظر خیریه، این آزمایش نشان‌دهنده یک عمل مستقل خلاقانه است که صرفاً برای امتحان کردنش شایسته تحسین است. «اندور» با کمال خیریه، احساس می‌کند سریالی است که تحت تأثیر غرور امپراتوری خودش قرار گرفته است.

«اندور» با سه قسمت اول آن در 21 سپتامبر در دیزنی پلاس نمایش داده می شود.