درگیری بر سر مدارج تحصیلی: ملت‌ها چقدر باید اجازه دهند زمین گرم شود؟

شرم الشیخ، مصر — در گفتگوهای جهانی آب و هوا در سال گذشته در گلاسکو، رهبران جهان، دانشمندان و مدیران ارشد اجرایی پیرامون فراخوانی برای “زنده نگه داشتن 1.5” گرد هم آمدند.

این مانترا اشاره به یک هدف آرزویی داشت که هر دولت در توافقنامه آب و هوای پاریس در سال 2015 تأیید کرد: سعی کنید از افزایش میانگین دمای جهانی بیش از 1.5 درجه سانتیگراد (2.7 درجه فارنهایت) بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن جلوگیری کنید. دانشمندان می گویند فراتر از این آستانه، خطر فجایع آب و هوایی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

اکنون 1.5 برای زندگی عزیز معلق است.

در اجلاس آب و هوای سازمان ملل که در این شهر دریای سرخ در حال برگزاری است، کشورها بر سر اینکه آیا باید به هدف 1.5 درجه ادامه دهند یا خیر، درگیر شدند.

ایالات متحده و اتحادیه اروپا هر دو می گویند که هرگونه توافق نهایی در اجلاس سران موسوم به COP27 باید بر اهمیت محدود کردن گرمایش به 1.5 درجه تأکید کند.

به گفته مذاکره کنندگان چندین کشور صنعتی، اما چند کشور، از جمله چین، تاکنون در برابر تلاش ها برای تایید مجدد هدف 1.5 درجه مقاومت کرده اند. ناکامی در انجام این کار، انحراف بزرگی از پیمان آب و هوایی سال گذشته و برای برخی، اعتراف ضمنی به شکست خواهد بود.

مری رابینسون، رئیس‌جمهور سابق ایرلند که رهبری گروهی از رهبران برجسته سابق به نام Elders را بر عهده دارد، می‌گوید: «وقتی به اینجا رسیدم، احساس واقعاً قوی عقب‌نشینی داشتم. همراه با رهبران نزدیک به 200 تا از بزرگترین کسب و کارها و گروه های جامعه مدنی جهان، خانم. رابینسون نامه ای را امضا کرد که در آن از دولت ها در مذاکرات آب و هوا خواست تا 1.5 درجه را حفظ کنند.

خانم خانم، هدف دمایی “محدودیت زندگی ایمن” است. رابینسون گفت: “هر افزایش کسری از یک درجه مضر است و ما باید برای جلوگیری از بالا رفتن از 1.5 چنگ بزنیم.”

برای برخی از کشورها، اختلاف فراتر از اعداد است. رهبران کشورهای جزیره‌ای کم ارتفاع می‌گویند اگر میانگین دمای جهانی از 1.5 درجه بالاتر برود، بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های آنها ممکن است از بین برود. کواکو افرییی، وزیر محیط زیست غنا، گفت: «این در واقع موضوع بقای همه کشورهای آسیب پذیر است.

در گردهمایی 20 اقتصاد بزرگ جهان که این هفته در بالی، اندونزی برگزار می شود، رهبران گفت حل شد “پیگیری تلاش ها برای محدود کردن افزایش دما به 1.5 درجه سانتیگراد” و فشار بر دیپلمات ها در مذاکرات آب و هوا در مصر.

اما با توجه به اینکه انتشار دی اکسید کربن جهانی در سال جاری به بالاترین حد خود رسیده است، برخی از مذاکره کنندگان نگرانند که صرف نظر از آنچه روی کاغذ توافق شده است، هدف 1.5 درجه به زودی دور از دسترس خواهد بود. طبق گزارش اخیر سازمان ملل متحد، کره زمین در حال حاضر به طور متوسط ​​1.1 درجه سانتیگراد گرم شده است، در مقایسه با سطوح ماقبل صنعتی، و تحت سیاست های فعلی دولت های ملی، جهان در آستانه گرم شدن 2.1 تا 2.9 درجه سانتیگراد در قرن حاضر است.

فیلیپ دیویس، نخست وزیر باهاما در سخنرانی خود در جمع رهبران جهان در کنفرانس مصر گفت: «هدف محدود کردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه، حمایت از زندگی است. اعتراف به این حقیقتی سخت برای بسیاری است، زیرا حتی بهترین سناریوها به معنای تحول و تراژدی غیرقابل تصور خواهد بود.

تهاجم روسیه به اوکراین در ماه فوریه یک کشمکش انرژی جهانی را به راه انداخت که تلاش‌ها برای کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی را پیچیده کرده است. با افزایش قیمت گاز طبیعی، کشورهای اروپایی و جاهای دیگر به سوزاندن زغال سنگ، سوخت فسیلی حتی کثیف‌تر روی آوردند و شروع به سرمایه‌گذاری در خطوط لوله و پایانه‌های جدید گاز طبیعی کردند که می‌توانند برای دهه‌های آینده کار کنند. صادرات سوخت روسیه نیز به رغم تحریم های غرب ادامه یافت و صرفاً به سمت شرکای تجاری مختلف حرکت کرد. در ایالات متحده، جمهوری خواهان همچنان خواستار افزایش تولید و اکتشاف نفت و گاز هستند. شرکت های سوخت فسیلی حتی تعدادی قرارداد گازی با کشورها در COP27 بسته اند.

ال گور، معاون سابق رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی خود در روز افتتاحیه اجلاس سران مصر گفت که همه اینها می تواند محدود کردن گرمایش زمین تا 1.5 درجه را عملاً غیرممکن کند.

وی گفت: دانشمندان برجسته و کارشناسان انرژی جهان به ما گفته اند که هرگونه توسعه جدید سوخت فسیلی با 1.5 درجه به عنوان حد افزایش دما ناسازگار است.

توافق پاریس شامل برخی ابهامات در مورد اهداف دقیق آب و هوایی جهان است. در این پیمان آمده است که کشورها باید متعهد شوند که گرمایش جهانی را «خیلی کمتر از» ۲ درجه سانتیگراد نگه دارند و در عین حال «تلاش‌ها» را برای محدود کردن گرمایش به ۱.۵ درجه سانتیگراد دنبال کنند.

دانشمندان دریافته‌اند که نیم درجه زیاد به نظر نمی‌رسد، اما هر کسری از درجه گرمایش بیشتر می‌تواند به معنای قرار گرفتن ده‌ها میلیون نفر بیشتر در سراسر جهان در معرض امواج گرما تهدیدکننده حیات، کمبود آب و سیل‌های ساحلی باشد. یک جهان 1.5 درجه ممکن است هنوز صخره های مرجانی و یخ های دریایی قطب شمال داشته باشد، در حالی که جهان 2 درجه به احتمال زیاد چنین نخواهد داشت.

راج شاه، رئیس‌جمهور، پیامدها «از لحاظ امنیت غذایی و توانایی کشت محصولات در بخش‌های خاصی از جهان، و از نظر تعداد افرادی که در معرض خطر شدید دشت سیلابی و خطر گرمای شدید قرار دارند، بسیار متفاوت است». از بنیاد راکفلر گفت.

با این حال، در این مرحله، حفظ گرمایش تا 1.5 درجه به اقدامات شدیدی نیاز دارد که پرهزینه، از نظر سیاسی دشوار و مخرب خواهد بود و رهبران تقریباً همه کشورها را ملزم می کند که هماهنگ عمل کنند. دانشمندان محاسبه کرده‌اند که آن‌ها باید تا سال 2030 انتشار سوخت‌های فسیلی جمعی خود را تقریباً به نصف کاهش دهند و سپس تا سال 2050 از افزودن دی‌اکسید کربن به جو به طور کلی دست بردارند. این امر مستلزم بازنگری کامل کلیه سیستم های برق و حمل و نقل با سرعتی بی سابقه است. و با هر سال بی عملی، کار سخت تر می شود.

در مقایسه، برای حفظ گرمایش تا 2 درجه، کشورها یک دهه دیگر فرصت دارند تا انتشار گازهای گلخانه ای خود را به نصف کاهش دهند.

لی شو، مشاور سیاسی صلح سبز مستقر در پکن، گفت: چین، بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانه ای جهان، نگرانی های زیادی در مورد هدف 1.5 دارد. او گفت که این امر بر دولت چین فشار می آورد تا هدف داخلی سختگیرانه تری برای کاهش گازهای گلخانه ای اتخاذ کند، چیزی که می خواهد از آن اجتناب کند. و اگر ایالات متحده از مبارزه جهانی علیه تغییرات آب و هوایی خارج شود، همانطور که در دوران ریاست جمهوری دونالد جی. ترامپ این کار را کرد، چین بار را به تنهایی به دوش می کشد.

این تردید در مورد توانایی ایالات متحده برای عمل به وعده خود وجود دارد. لی گفت. آمریکا می تواند با استناد به مقاومت کنگره کناره گیری کند و از سوی دیگر، چینی ها بیشتر پاسخگو خواهند بود. “

هیئت چینی در COP27 به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

هند، سومین تولیدکننده گازهای گلخانه ای جهان، در گذشته نسبت به تمرکز بیش از حد روی هدف 1.5 درجه محتاط بوده است. مقامات هندی گفته اند برای دستیابی به این هدف، کشورهای ثروتمندتر باید انتشار گازهای گلخانه ای خود را بسیار سریعتر از آنچه که انجام می دهند کاهش دهند و کمک های مالی بیشتری به کشورهای فقیر، احتمالاً تریلیون ها دلار، برای کمک به آنها برای تغییر به سمت انرژی های پاک ارائه کنند. . تاکنون دولت های ثروتمند نتوانسته اند این کار را انجام دهند.

هیئت هندی در COP27 از اظهار نظر خودداری کرد.

به نظر می رسد برخی از رهبران جهان به طور فزاینده ای بدبین هستند که هدف 1.5 آب و هوایی حتی اگر کشورها این هدف را تأیید کنند، محقق خواهد شد. کلمات روی کاغذ، به هر حال، انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش نمی دهند.

میا موتلی، نخست وزیر باربادوس، کمپینی را برای اصلاح بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به منظور بازگشایی پول بیشتر برای کمک به اقتصادهای در حال توسعه از سوخت های فسیلی رهبری می کند. او گفت که شعار “1.5 برای زنده ماندن” کافی نیست به این امید که باعث تغییر شود.

او می‌گوید: «من از اینکه مجبور هستم بارها و بارها و بارها آن را تکرار کنم، افتخار نمی‌کنم.

در عوض، او گفت، پس از یک سال طوفان های بی سابقه، سیل، آتش سوزی و خشکسالی، کشورها باید کار سخت کاهش دی اکسید کربن، متان و سایر گازهایی را که گرما را در جو به دام می اندازند، انجام دهند.

با این حال، برای خوش بینان مصمم، بارقه های امید وجود دارد.

امسال آقای بایدن از قانون کاهش تورم، اولین قانون مهم آب و هوایی آمریکا، حمایت کرد که 370 میلیارد دلار را به فناوری‌های کم کربن مانند توربین‌های بادی، پنل‌های خورشیدی، نیروگاه‌های هسته‌ای، سوخت‌های هیدروژنی، خودروهای الکتریکی و پمپ‌های حرارتی الکتریکی اختصاص می‌دهد. پیش بینی می شود تا سال 2030 به کشور کمک کند تا انتشار گازهای گلخانه ای خود را 40 درصد کمتر از سطح سال 2005 کاهش دهد.

در سخنرانی در اجلاس آب و هوا، آقای. بایدن از سایر کشورها خواست که از او پیروی کنند و برنامه هایی برای کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه ای در حال افزایش سیاره خود ارائه دهند.

او گفت: “اگر می‌خواهیم در این مبارزه پیروز شویم، هر کشور تولید کننده اصلی باید با 1.5 درجه هماهنگ شود.” بایدن گفت. ما دیگر نمی‌توانیم نسبت به عواقب اقدامات خود اظهار بی‌اطلاعی کنیم یا به تکرار اشتباهات خود ادامه دهیم.»

یکی دیگر از تحولات اخیر که کسانی را که معتقدند 1.5 هنوز امکان پذیر است خوشحال کرده است، انتخاب لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، یک فعال محیط زیست متعهد، به عنوان رئیس جمهور برزیل بود. آقای. لولا که قرار است روز چهارشنبه در اجلاس آب و هوا سخنرانی کند، متعهد شده است که از جنگل های بارانی آمازون محافظت کند. آقای. لولا ژایر بولسونارو را که برنامه های زیست محیطی را کاهش داد و بر افزایش شدید جنگل زدایی نظارت داشت، برکنار کرد.

لیلا سالازار لوپز، مدیر اجرایی آمازون واچ، یک سازمان غیرانتفاعی، گفت: «فرصتی برای حفاظت از جنگل های بارانی آمازون وجود دارد که برای حفاظت از آب و هوای جهانی ما حیاتی است. اگر انتخابات برزیل برعکس پیش می رفت، فکر می کنم قطعاً از نقطه عطف فراتر می رفتیم و شانسی برای 1.5 نداشتیم.»

آژانس بین‌المللی انرژی همچنین پیش‌بینی کرده است که بحران انرژی ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین، کشورهای بیشتری را به سرمایه‌گذاری در فناوری‌های کم انتشار در این دهه تشویق خواهد کرد تا امنیت انرژی خود را بهبود بخشند. اکنون انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری جهانی در انرژی پاک از 1.3 تریلیون دلار در سال جاری به بیش از 2 تریلیون دلار در سال تا سال 2030 افزایش یابد، اگرچه این هنوز تنها نیمی از مقدار مورد نیاز برای حفظ گرمایش تا 1.5 درجه است.

Osprey Orielle Lake، مدیر اجرایی شبکه زنان زمین و اقلیم، گفت: «علم به ما نشان می‌دهد که اگر گسترش سوخت فسیلی و انتشار کربن را متوقف کنیم، می‌توانیم شرایط را تغییر دهیم.» “این مانند یک ذخیره ساعت 11 است، اما ما نمی توانیم تسلیم شویم.”